در سال‌های اخیر استفاده از تلفن‌های همراه به‌طور چشمگیری در میان کودکان، جوانان و بزرگ‌سالان رواج یافته است. این دستگاه امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی (RF) از خود ساتع می‌کند.
برخی از دانشمندان و مقامات مسئول بهداشت عمومی معتقدند که امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی ممکن است بر سلامت انسان تأثیر بگذارد. این راهنما درواقع به توصیف امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی، ارائه فهرستی از نگرانی‌های عمومی و راهکارهای کاهش مواجهه با امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه می‌پردازد.
اگر چه مطالعات علمی در حال تکمیل است، نتایج برخی از آزمایش‌ها و مطالعات بر روی سلامت انسان اذعان داشته است که شیوع سرطان و سایر بیماری‌ها ممکن است به دلایلی مرتبط با استفاده طولانی‌مدت از تلفن‌های همراه باشد. این اثرات عبارت‌اند از:
بااین‌حال، این مطالعات شواهد قطعی را اثبات نکرده و دانشمندان در مورد مخاطرات تلفن همراه و اثرات آن عقاید متفاوتی را دارند. این راهنما درواقع برای افرادی ارائه‌شده است که می‌خواهند مواجهه با امواج الکترومغناطیسی ناشی از تلفن همراه توسط خود و خانواده‌شان را باوجوداین عدم اطمینان به مخاطره آفرین بودن آن کاهش دهند.
تلفن همراه با ارسال و دریافت سیگنال از تلفن همراه به آنتن و بالعکس کار می‌کنند. این فقط یک نوع از انواع امواج الکترومغناطیسی را شامل می‌شود. سایر منابع امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی مانند دکل تلفن همراه، پخش همگانی (رادیو و تلویزیون)، دستگاه‌های اندازه‌گیری هوشمند، و اجاق‌های ماکرویو می‌باشد. به هنگام ارسال سیگنال از تلفن همراه به آنتن ارسال می‌شود، سیگنال از آنتن خود تلفن همراه در تمامی جهات حتی سر و بدن کاربر می‌شود. حتی هنگامی‌که از Wi-Fi و یا بلوتوث استفاده می‌کند امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی را با شدت کمتری ارسال می‌کند. امواج الکترومغناطیس فرکانس رادیویی به‌اندازه سایر پرتوهای الکترومغناطیسی مانند اشعه ایکس و گاما و پرتوهای فرابنفش ناشی از خورشید قدرت نداشته و نمی‌تواند منجر به تخریب و یا آسیب بر سلول یا DNA شود. بااین‌حال، برخی از مطالعات علمی نشان داده‌اند که ممکن است خطرات سلامت ناشی از مواجهه با امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی افزایش یابد.
کودکان ممکن است در رابطه با پرتوگیری از امواج الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی به دلایل زیر آسیب‌پذیرتر باشند:
امواج الکترومغناطیسی به بخش وسیع‌تری از مغز کودکان در مقایسه با بزرگ‌سالان نفوذ می‌کند. مغز و بدن کودک در سال‌های نوجوانی در حال رشد است و در این دوران نیز آسیب‌پذیرتر هستند.
از سنین پایین از تلفن همراه استفاده می‌کنند مدت‌زمان بیشتری از طول عمر خود را نسبت به سایرین در معرض مواجهه با امواج الکترومغناطیسی هستند.
تحقیقات زیادی در مورد اثرات امواج الکترومغناطیسی بر روی جوانان و نوجوانان وجود ندارد. اما نتایج چندی از مطالعات بیانگر ایجاد مشکلات شنوایی، شنیدن صدای وز وز در گوش، سردرد و کاهش وضعیت سلامت عمومی می‌باشد.
تلفن همراه خود را از بدن خود نگه‌دارید. قرار دادن تلفن همراه در فاصله چند سانتی‌متری می‌تواند به میزان قابل‌توجهی منجر به کاهش پرتوگیری شما شود.
از بلندگو و یا هدست استفاده کنید. استفاده از هدست بی‌سیم (برقراری ارتباط از طریق بلوتوث) یا سیمی می‌تواند منجر به کاهش مواجهه با امواج الکترومغناطیسی شود هرچند که نوع بی‌سیم آن توصیه نمی‌شود.
قرار دادن تلفن همراه در جیب مجاور قفسه سینه یا شلوار و کمربند مخاطره آفرین خواهد بود، زیرا در این حالت آنتن تلفن همراه شما مدام در حال ارسال امواج الکترومغناطیسی است مگر آنکه در حالت پرواز بوده و سایر کانال‌های ارتباطی آن نظیر بلوتوث و Wi-Fi آن غیرفعال باشد.
این شرایط در موارد زیر اتفاق می‌افتد:
در این حالت تلفن همراه انرژی بیشتری را برای اتصال به شبکه سلولی ارسال می‌کند. در این شرایط باید رویکرد احتیاطی را که در بخش بعدی مطرح می‌شود دنبال کنید.
به‌منظور شناسایی نزدیک‌ترین دکل در محدوده عبور وسیله نقلیه شما تلفن همراه امواج قوی‌تری را ارسال می‌کند. با توجه به بدنه فلزی وسایل نقلیه این امر منجر به محبوس شدن امواج داخل وسیله شده و منجر به افزایش میزان پرتوگیری از آن می‌شود. در این حالت بهتر است تلفن همراه خود را در حالت پرواز قرار دهید.
به‌منظور گوش دادن به موسیقی یا مشاهده فیلم ابتدا آنها را دانلود کرده و سپس تلفن همراه خود را در حالت پرواز قرار داده و به شنیدن و یا مشاهده آن بپردازید.
