MRI به معنای تصویر برداری تشدید مغناطیسی است و امواج الکترومغناطیس در MRI دارای قدرت بسیار بالایی هستند. خطرات این امواج موجب نگرانی تیم پزشکی و افراد متقاضی آن شده است.
امواج الکترومغناطیس از منابع طبیعی مانند خورشید، رعد و برق و… هر روزه به بدن ما وارد می شوند. از منابع تولید کننده ی امواج الکترومغناطیس می توان به موبایل، تبلت، دکل های مخابراتی، دستگاه های برقی موجود در خانه و محیط کار و… اشاره نمود.
فرکانس امواج الکترومغناطیس منتشر شده توسط این دستگاه ها، در محدوده ای بسیار قوی است که سلامت انسان ها و سایر موجودات زنده را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
بسیاری از مشاغل مانند ارگان های نظامی، مهندسین برق، دندانپزشکان، پزشک و تکنسین رادیولوژی روزانه در مقادیر زیادی از امواج الکترومغناطیسی قرار دارند.
با توجه به پیشرفت تکنولوژی در علم پزشکی، روزانه بر تعداد مرکز های پزشکی و قدرت میدان های الکترومغناطیس دستگاه ها مانند اسکنرها افزوده می شود. MRI دارای میدان های الکترومغناطیس با قدرت بسیار زیادی در فرکانس رادیویی هستند. قدرت این میدان از ۱۰۰ کیلوهرتز تا ۳۰۰ گیگا هرتز افزایش می یابد.
قرار گیری بلند مدت در معرض امواج الکترومغناطیس MRI، احساس سردرد، سرگیجه، مشکلات حاد حافظه، افزایش فشار خون، اختلال در اکسیژن رسانی، اختلال در تنفس، مشکلات عصبی، تضعیف سیستم ایمنی بدن و… را به دنبال دارد.
برای جلوگیری از اثرات بیولوژیکی امواج الکترومغناطیس MRI، برای کارکنان اتاق های ضد امواج الکترومغناطیس با داشتن روزنه ای برای دیدن بیمار وجود دارد. باید بدانیم هنگامی که دستگاه خاموش می شود نیز امواج الکترومغناطیس منتشر می شوند. بنابراین قرار گیری روزانه در برابر این امواج بدون شک مشکلات بسیار حادی را برای آن ها به وجود می آورد.
از خطرات امواج الکترومغناطیس در MRI جذب امواج میدان های الکترومغناطیس استاتیک و میدان شار مغناطیسی، در بدن بیمار و پزشک است. انرژی امواج الکترومغناطیس در محدوده ی رادیویی باعث بالا رفتن دمای بافت های بدن می شود. میزان انرژی امواج به حدی زیاد است که به مرور زمان دستگاه MRI را خراب می کند.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2705217/
