رادون یک گاز طبیعی است که می تواند تأثیر زیادی بر کیفیت هوای داخل خانه و سلامتی شما بگذارد. گاز رادون را نمی توان دید یا بو کرد و گاز رادون می تواند در خانه ها ، ساختمان ها و مدارس تا حد خطرناکی ایجاد شود. قرار گرفتن در معرض مقادیر زیاد گاز رادون می تواند باعث سرطان ریه شود. با ما همراه باشید تا با حقایق اولیه پیرامون گاز رادون آشنا شوید.
رادون گازی بی رنگ، بی مزه و بی بو است که دومین عامل سرطان ریه بعد از سیگار محسوب می شود. رادون می تواند در خانه ها، مدارس و ساختمان های دیگر در سطح خطرناکی وجود داشته باشد. سرطانهای ریه ناشی از مواجهه با گاز رادون در غلظت های بالا سبب حدوداً ۲۱۰۰۰ مرگ و میر سالانه در ایالات متحده است.
رادون در یک زنجیره طبیعی در محیط شکل می گیرد. اورانیوم موجود در خاک یا سنگ تجزیه می شود تا رادیوم تشکیل شود. در زنجیره واپاشی ایزوتوپ های اورانیوم طبیعی که در خاک وجود دارند یکی از رادیو ایزوتوپ های گاز رادون همواره مشاهده می شود. پس از تشکیل، گاز رادون از طریق ترک دیوارها، کف زیرزمین، فونداسیون و سایر شکاف های موجود در ساختمان می تواند نفوذ کند. با فروپاشی گاز رادون، فرآورده های جانبی رادیو اکتیو که به آنها دختران رادون گفته می شود، به ذرات غبار داخل هوا متصل می شوند. پس از تنفس و ورود به داخل سیستم تنفسی، با تخریب سلول های برونش در طولانی مدت باعث ایجاد سرطان ریه می شود. از آن جا که رادون از سنگ و خاک سرچشمه می گیرد، در هر نقطه ای یافت می شود. مواجهه با گاز رادون در فضای باز مخاطرات قابل توجهی به همراه ندارد. اما در ساختمان ها و منازل به دلیل به دام افتادن گاز رادون و افزایش غلظت آن می تواند خطر آفرین باشد. به هر حال مواجهه با گاز رادون امری اجتناب ناپذیر است. برخی مطالعات پژوهشگران حاکی از آن است که رادون از سنگ ها و کاشی ها داخل ساختمان نیز در هوا پراکنده می شود و همچنین معتقدند که گاز رادون از طریق آب مورد استفاده در حمام هم می تواند به داخل فضای ساختمان نفوذ کند. اما به ندرت ثابت شده است که این موارد خطر آفرین باشند.
رادون دومین علت اصلی سرطان ریه در ایالات متحده است، که مسئول هزاران مرگ در هر سال است. قرار گرفتن در معرض رادون هیچ علامت فوری ایجاد نمی کند، اما تهدید طولانی مدت سرطان ریه برای همه قابل توجه است. خطر سلامتی از ذرات رادیو اکتیو است که هنگام واپاشی رادون آزاد می شود. این ذرات می توانند به داخل ریه استنشاق شوند و سلولهای برونش را در معرض ذرات رادیو اکتیو قرار دهد. اما اگر سیگار می کشید، بدانید که قرار گرفتن در معرض هر دو خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد.
هر خانه باید برای تعیین میزان غلظت گاز رادون مورد ارزیابی واقع شود. تعیین سطوح بالای غلظت گاز رادون تنها با استفاده از آزمایش امکان پذیر است. خانه شما می تواند غلظت بالایی از گاز رادون را داشته باشد اما ممکن است خانه همسایه شما اینگونه نباشد. ارزیابی گاز رادون با هزینه کم امکان پذیر است و تنها انجام آزمایش می تواند مخاطره آمیز بودن محیط پیرامون شما را تعیین کند. اگر صاحبان خانه و صنایع ساختمان سازی بتوانند اقدامات لازم را بویژه برای ۶ طبق اول ساختمان ها اجرایی کنند، سالانه از هزاران مرگ ناشی از سرطان ریه جلوگیری می شود.
تنها راه تشخیص غلظت رادون در خانه شما آزمایش هوا است. انواع مختلفی از کیت های ارزیابی ساده و ارزان در بازار موجود است.
برای ارزیابی گاز رادون تست های کوتاه مدت و بلند مدت وجود دارد. تست های لحظه ای متعددی نیز موجود هستند که ممکن است نتایج قابل اعتمادی را ارائه ندهند. آزمایش های کوتاه مدت به طور معمول دو تا هفت روز طول می کشد. در این مدت، کیت را در محلی قرار می دهند که مزاحمتی برای ساکنین ایجاد نشود. یک سری الزامات وجود دارد که باید در طول اجرای تست انجام شود و سپس کیت تحت یک شرایطی به آزمایشگاه جهت ارزیابی منتقل شود. و در نهایت نتیجه میزان غلظت گاز رادون منزل توسط آزمایشگاه ارائه می شود.
گاز رادون بر اساس pCi / L در هوا اندازه گیری می شود. EPA توصیه می کند اگر نتیجه ارزیابی pCi/L 4یا بیشتر باشد، لازم است اقدامات قابل توجهی جهت کاهش غلظت رادون صورت پذیرد. در بازه بین ۲ تا pCi/L 4
نیز اقدامات یکسانی جهت کاهش غلظت صورت می گیرد. هدف اصلی کاهش غلظت رادون به زیر حد مجاز است تا بتواند از این طریق سلامت ساکنان ساختمان را تامین نماید.
روش های مختلفی برای محافظت از فرد و خانواده اش در برابر خطرات ناشی از گاز رادون وجود دارد. اگر خانه ای موجود با سطح بالای گاز رادون وجود داشته باشد، می توان با نصب سیستم کاهش غلظت گاز رادون ، مشکل را برطرف کرد. یک سیستم کاهش غلظت گاز رادون شامل یک دریچه ، فن و آب بندی مناسب ترک ها می باشد. این سیستم گاز رادون را از فونداسیون ساختمان جمع آوری نموده و به سنت بیرون از ساختمان آن را هدایت می کند. برای این امر لازم است یک متخصص گاز رادون این اقدامات را انجام دهد. یکی از اقداماتی که می توان در این زمینه انجام داد این است که به هنگام ساخت ساختمان، آن را در مقابل نفوذ رادون با استفاده از پوشش دهی مناسب سطوح زیر ساختمان، آب بندی مناسب ترک ها و با نصب دریچه تهویه مناسب، ایمن سازی نمود. پس از اعمال موارد فوق لازم است جهت اطمینان مجدد ارزیابی از گاز رادون صورت پذیرد و در صورت بالا بودن غلظت گاز رادون، لازم است یک فن نیز به سیستم اضافه شود.
انجمن ریه آمریکا در حال همکاری با شرکای ملی و آژانس های دولتی برای ساختن راه هایی برای کاهش رادون در همه خانه ها است. برنامه اقدام ملی رادون استراتژی هایی را برای محافظت از میلیون ها نفر بیشتر در معرض خطر خطرناک رادون ارائه می دهد.
تست های طولانی مدت به دلیل جمع آوری داده های بیشتر در مدت زمان بیشتر، دقیق تر می باشند. آنها حداقل سه ماه زمان می برند و میانگین های بلند مدت را اندازه می گیرند. آزمایش های کوتاه مدت نیز می توانند میزان ایمنی خانه را نشان دهند. ارزیابی میزان گاز رادون و اجرای اقدامات متعاقب آن جهت ایمن سازی حتما باید توسط کارشناس مربوطه صورت پذیرد.
