علاوه بر اشعه ایکس، زنان باردار باید از قرار گرفتن مستقیم در مقابل امواج تلفن همراه و تابش های هسته ای نیز اجتناب کنند. هر چند اشعه، بدون وزن و بو و نامرئی است، اما در واقع، یک انرژی در قالب امواج با ذرات کوچک است که می تواند بر جنین اثر بگذارد و نقایص جنینی را بوجود آورد.
اشعه موبایل بر جنین تاثیرات بدی می گذارد، قرار گرفتن مادر در معرض امواج تلفن همراه در دوران بارداری بر تکامل مغز جنین تاثیر می گذارد. هنگامی که جنین در حال رشد است، شکل گیری سلول های عصبی، حیاتی است. شکل گیری ناقص سلول های عصبی، احتمال بروز اختلالات عصبی را در سال های آینده زندگی کودک افزایش می دهد.
از سال ۲۰۰۶، تأثیرات مواجهه با امواج تلفن همراه در دورانجنینی بر روی جنین های در حال رشد انسان و حیوانات بررسی و مشاهده شده است. دکتر دیوان و همکارانش (در سال ۲۰۰۸) دریافتند که کودکان متولد شده از مادرانی که در دوران بارداری از تلفن همراه استفاده می کردند، تا رسیدن به سنین مدرسه مشکلات رفتاری بیشتری داشتند. کودکانی که مادران آن ها در دوران بارداری از تلفن همراه استفاده می کردند، ۲۵% بیشتر از دیگران درگیر مشکلات عاطفی، ۳۵% بیشتر دچار بیش فعالی و ۴۹% بیشتر دچار مشکلات رفتاری هستند. همچنین کودکانی که مادران آن ها در دوران بارداری در معرض امواج الکترومغناطیسی بودند بیش از سایر کودکان احتمال مبتلا شدن به آسم دارند.
شما اگر یک سلول را در نظر بگیرید، دیواره‌ای آن را احاطه کرده است. سلول‌های مغز کودکان هنوز شکل و ساختار محکمی به خود نگرفته‌اند. در واقع تکامل یافته نیستند و غشای محکمی ندارند. به همین دلیل میزان بیشتری از امواج را از خود عبور می‌دهند که باعث اختلالات عصبی در آن‌ها می‌شود و مسائلی مانند چشم درد و کم اشتهایی در آن ها دیده می‌شود. در کل امواج الکترومغناطیسی برای کودکان و نوجوانان با مخاطرات بیشتری نسبت به بزرگسالان همراه است.
مواجهه با تابش های رادیویی و فناوری های بی دسیم در دوران جنینی (در رحم) و اوایل دوره طفولیت به عنوان عامل خطرزا برای بیش فعالی، اختلالات یادگیری و مشکلات رفتاری در مدرسه شناخته می شود.
تصویر زیر افزایش جذب تابش بی سیم در مغز کودکان در مقایسه با بزرگسالان را نشان میدهد. تابشWi-FI هرگز برای تاثیر بلند مدت آن بر مغز در حال رشد ارزیابی نشده است. تحقیقات اخیر ارتباط تابش های بی سیم با اثرات جدی بر روی سلامتی را نشان می دهد.
کودکان مانند بزرگسالان نیستند و در واقع تحت تاثیر تمامی امواج منتشر شده از محیط خود می باشند. در واقع بر اساس تحقیقات آژانس بین المللی تحقیقات سرطان وقتی کودکان از دستگاه های بی سیم استفاده می کنند در واقع اثرات در کودکان تا ۲ برابر بیشتر در مغز آن ها و ۱۰ برابر بیشتر در مغز استخوان آن ها نسبت به بزرگسالان می باشد. امواج تلفن همراه حدود ۵/۷ سانتیمتر به درون مغز یک فرد بالغ نفوذ میکنند اما میزان آن در مورد کودکان به دلیل نازک‌تر و نرم‌تر بودن بافت جمجمه آن ها بیشتر است. ضروری است که هرگونه استاندارد های جدیدی که برای تلفن های همراه و امواج ساطع شده از آن ها مقرر می گیرد با در نظر گرفتن قشر آسیب پذیر کودکان باشد و سلامت زندگی آن ها را تضمین کند.
دلایل اصلی آسیب پذیری ویژه کودکان نسبت به بزرگسالان:
از آنجا که سازمان بهداشت جهانی امواج وایرلس را در طبقه سرطانزا قرار داده است، این دستگاه های بیسیم به مدارس تعلق نداشته و باید از محیط هایی که کودکان در آن ها فعالیت دارند دور شوند.
سالمندی یک فرایند طبیعی، فراگیر، پیچیده و وابسته به شخص است که ویژگی های آن کاهش پیشرونده در عملکرد بیشتر سامانه های فیزیولوژیک و روانی است. این کاهش باعث افزایش ناتوانی، کاهش ظرفیت تحمل در برابر استرس ها و افزایش بروز بیماری ها می شود. در افراد مختلف سامانه ها و بافت های زیستی با سرعت متفاوتی پیر می شوند. وضعیت عملکردی نه تنها به سن و افزایش آن بلکه به جنسیت، ژنتیک، شیوه زندگی، رفتار و تاثیرات اجتماعی اقتصادی نیز بستگی دارد. افرادی که بیشتر عمر می کنند و کیفیت زندگی بالاتری دارند، در روند سالمندی موفق تر از دیگران هستند.
طبق تحقیقات صورت گرفته امواج رادیویی و مایکروویو باعث افزایش سرعت روند پیری در سلول ها و بروز بیماری های مرتبط با سالخوردگی همچون آلزایمر و از دست رفتن حافظه می شوند.
سالمندان به دلیل سیستم ایمنی ضعیف تر و همچنین روندهای ترمیمی کندتر موجود در بدنشان مستعد ابتلا به انواع بیماری ها بوده و بنابراین حفاظت مکان زندگی و مراقب از این افراد اهمیت به سزایی دارد.
تعداد افراد سالمندی که از ایمپلنت های قلبی و دندانی استفاده می کنند به مراتب بیش از افراد جوان است. افرادی که از ایمپلنت ها استفاده می کنند نیازمند توجه بسیار دقیقی در حوزه خطرات مربوط به تابش های میدان های الکترو مغناطیسی هستند. میدان های الکترومغناطیسی در صورت داشتن شدت کافی (مثلا در نزدیکی دکل ها و آنتهای مخابراتی و همچنین استفاده مداوم و نزدیکی بیش از حد به مودم ها و تلفن های همراه) با باتری های قلبی و دفیبریلاتورها (ایمپلنت های اکتیو) که به وسیله امواج RF ارتباط برقرار میکنند تداخل می کنند و باعث ناکارامدی و متعاقب آن بیماری و آسیب به بدن می شوند.
این آسیب های متواند حتی شامل جابجایی ایمپلنت های فرومغناطیس و اختلال در نحوه عملکرد ایمپلنت بسته به فرکانس مورد استفاده شود. نتایج پژوهش های جدید نشان داده اند که نرخ جذب امواج در مواقعی که فرد از ایمپلنت های فلزی استفاده می کند به شدت افزایش یافته است. هرچه منبع موج به بدن نزدیک تر باشد این جذب افزایش پیدا می کند. در این شرایط ایمپلنت های فلزی شبیه آنتن عمل می کنند.
علاوه بر این استفاده از تلفن همراه در فاصله های کم از دستگاه تنفس مصنوعی، قادر است این وسیله را از کار بیندازد. امواج تلفن همراه در دستگاه الکتروکاردیوگراف (نوار قلب) نیز تداخلات پارازیتی در رسم نمودار ایجاد کرده و در تشخیص پزشک اختلال ایجاد می کند همچنین این میدان ها در دستگاه دفیبریلاتور، پرش‌های شدید در تصاویر نمایشگر ایجاد می‌کند و اگر قوی باشند باعث اشتباهاتی در نمایش آسیستول که نمایشگر ویژگی‌های قلب بیمار است، می‌شود.
امواج و میدان های الکترومغناطیس بر ایمپلنت ها و استنت های قلبی عروقی اثرات سوء دارند تاثیرات زیان بار دیگری نیز از این امواج دیده شده است. مواجهه با این تابش ها می تواند باعث آریتمی های قلبی شود. در واقع طی تحقیقات صورت گرفته حدود ۱۷ دقیقه مکالمه با تلفن همراه قادر است باعث آریتمی سینوسی شده و صدمات جبران ناپذیری به فرد وارد کند.
ارتباط مواجهه با میدان های الکترومغناطیس و آلزایمر، بیماری نورون حرکتی و پارکینسون نیز بررسی شده است.
همانطور که ذکر شد مردم عادی در مقابل امواج آسیب پذیرند. این آسیب در حالتی که فرد بیمار باشد به دلیل اثر بر سیستم ایمنی فرد و به تاخیر انداختن روند بهبود و اختلال در بهبود اعضایی همچون قلب و مغز منجر به کاهش کارامدی درمان صورت گرفته بر فرد می شود. همچنین میدان های الکترومغناطیسی با ایجاد تداخل در عملکرد دستگاه ها و تجهیزات پزشکی و اثر منفی بر ایمپلنت های فعال و غیر فعال کار گذاشته شده در بدن فرد اثرات سوء بسیاری بر روند درمان بیمار می گذارند.
با وجود این از دستگاه های وایرلس تشخیصی و مراقبتی و همچنین وای فای که بیمار را در معرض تابش مداوم امواج رادیویی قرار می دهد در بیمارستان ها همچنان بدون هیچ گونه حفاظت و مراقبت و توجه به خطرات وارده بر بیمار و پرسنل استفاده می شود. علاوه بر این تلفن های همراه نیز آزادانه در بیمارستان ها مورد استفاده قرار می گیرند. ضرورت حفاظت به ویژه در بخش های مرتبط با کودکان، بخش های پیوند اعضا، بیماران قلبی و بیماران سرطانی و بخش هایی که امواج ممکن است با ایمپلنت های درمانی کار گذاشته شده در بدن بیمار (اکتیو و پسیو) تداخل ایجاد کنند بسیار بالاتر است.
